Bizim Ayılar Amerikalıları Çok Sever (Muzaffer İzgü)
Sarmısaklı Eylem
“Sarmısaklasak da mı saklasak, yoksa sarmısaklamasak da mı saklasak?
Siz ne yaparsanız yapın Hamdi Bey sarmısak kokuyor. Hem de nasıl kokma, dostlar başına değil, düşman başına, al yarım kilo sarmısağı döv döv, ondan sonra sıva Hamdi Beyin orasına burasına, işte Hamdi Bey öyle sarmısak kokuyor. Kaç diş yiyor acaba? Kimse bu soruyu soramıyor dairede, hemen biri patlıyor:
“Ne dişi arkadaş ne dişi, kaç baş de bakalım, üç baş mı yiyor, beş baş mı yiyor?”
Hamdi Bey yiyor Allah yiyor. Hiç sabah sabah sarmısak yenir mi?
Niye yenmesin, adın Hamdi Bey olduktan sonra?
“Bakın bakalım memurin yasasında, herhangi bir memur sabahları kelle paşa yiyemez diye yazılı mı? Açın bakalım sözlükleri, hiçbirinin içinde, kelle paça sarmısaksız yenir, diye yazılı mı? E öyleyse?”
Yo hayır, biz biliyoruz Hamdi Beyin niçin böyle yaptığını. Bu memur maaşıyla bu koca kentte oturacak, bir de sabah sabah kelle paçacıya gidecek ha, olmaz, olamaz. Buna Hamdi Beyin parası yetmez. Pekiyi ne yapıyor Hamdi Bey? Sabah kahvaltısını yapıyor, hop hemen ardından sekiz on diş sarmısağı yuvarlayıveriyor. Maksat eylem olsun.
“Bu eylem ne zaman bitecek Hamdi Bey?”
“Yöneticiler bilir. Bu ülkenin yöneticileri memurlara insan gibi yaşayacakları aylığı verdikleri zaman sarmısak eylemine son vereceğim.”
Yirmi öyküden oluşan kitaptaki bir öykünün başlangıcını aktardım. Hepsi ayrı komik ve düşündürücü.