Bahçemde Yeşeren Umutlar (Debbie Macomber)
Güneş battığı için hava serinlemişti. Üzerine bir yelek almalıydı, öğleden sonra bahçede çalışmış, gündüzün sıcaklığına aldanmıştı. Bu ilkbahar bahçesinin durumu çok iç açıcı olmasa da, süsenleri güzel açmıştı. Yıllardır bahçesiyle gurur duymuştu ama şimdiki halini gördükçe üzülüyordu. Elinden geleni yapmıştı ancak yapılması gereken çok şey vardı. Yabani otları temizleme, budama, mevsimlik bitkileri ekme… Öğle yemeğinden sonra çiçekleri sulamaya karar vermiş, postaya bakmadığını hatırlamıştı. İşte o ara, mahalledekilerin ortaklaşa kullandığı posta kutusuna bakmak için dışarı çıkmıştı. Ama görüldüğü gibi kaybolmuş, kafası karışmış ve korkuya kapılmıştı.
Babasına söylediği sözleri Chrissie de ona söyleyebilirdi. Bunları fark etmek onu şaşkına çevirmiş olsa da artık babasının doğru ya da yanlış sebeplerine uzaktan bakabiliyor ve çok ciddi bir hata yaptığını anlıyordu.
Susannah babasının mezarını ziyaret ettiğinde kızgınlıktan başka hiçbir şey hissetmemiş, öfke saçmıştı. Ama hisleri tamamen değişmişti artık. Mezar taşına bakıp gülümsedi, kalbinin sevgiyle dolu olduğunu ve heba olan yıllardan dolayı hüzne kapıldığını hisseti.
Yukarıda kitaptan birkaç bölüm aktardım. Aşağıda kitabın arka kapağındaki tanıtımdan bir bölüm okuyabilirsiniz.
Aradan uzun yıllar geçmişti. Bu süre içinde yaralarım iyileşmiş, mutlu bir evliliğim ve iki çocuğum olmuştu. Tüm bunlara bakıldığında her şey yolunda gibi görünüyordu ama iç dünyamda hissettiklerim bambaşkaydı.
Eksik kalan bir şeyler, geçmişime dair cevaplanması gereken sorular vardı. Gidilmemiş yollara, gerçekleşmemiş hayallere duyduğum merak sürekli aklımı kurcalıyor, zamanı geri almak ve yarım kalan anıların kapılarını aralamak istiyordum.