(Deutsche Allgemeine Zeitung)
10 Kasım Atatürk’ün ardından ne yazdılar? (Orhan Erinç)
Ah! Duyup da diyememek ne acı! / Karalar bağlasam da, / Durmayıp ağlasam da, / Gene acım dinmiyor, / Kükreyip çağlasam da, / Karalar bürünsem de, / Yaralı bir kuş gibi / Yerlerde sürünsem de, / Acım dinmiyor işte. / Göklerden bir ferişte (melek) / Diyor: “Ey, insan oğlu! / Sen acizsin bu işte!” / Hep feri sönmüş gözler, / Hep feryat eden sözler, / Dört yanıma bakınca, / Sapsarı yaslı yüzler, / Hep sana ağlıyoruz, / Karalar bağlıyoruz; / Senin acınla Atam! / Yürekler dağlıyoruz / Çırpın, çırpın ey gönül / Yaslar içinde sökül, / Parçalan, yerde sürün, / Herkesçe böyle öğün. / Varlığım senin aşkın / Onu hor görme sakın. / Gerçekler dünyasında / Ona sensin en yakın. / Hayır söyleyemiyorum; hayır, acımı diyemiyorum. / Kırılasıca kalemim, içimdeki ağu duyguları diyecek söz bulamıyor. / Ne bahtı kara bir faniyim ben!
Kazım Sami Duru Ulus, Sonteşrin 1938, Ankara
Yukarıdaki şiir kitabın içinden. Arka kapakta yazılanlar da aşağıda.
“O, ölmedi, Eserlerinden en güzeli olan Türk gençliğinin içinde yaşıyor, yaşayacak.” (Nadir Nadi)
“Ne mesut millettik, ne büyük mateme gömüldük.” (Vala Nurettin)
“Bırakınız son damlasına kadar, gözyaşlarınızı onun yasında tüketiniz.” (Falih Rıfkı Atay)
“Ağlayalım. Bu büyük acıyla ağlayalım.” (Nurullah Ataç)
“Onun için yanıyoruz, onunla yanıyoruz.” (Hasan Ali Yücel)
“Koca bir dev yıkıldı.” (Necmettin Sadak)
“Türk milleti, tarihinde yetiştirdiği büyük adamların en büyüğünü kaybetti.” (Sabiha Sertel)
“Hiçbir çağdaş isim, Atatürk kadar büyük saygı telkin edemedi.” (Observer)
“Ölüm, mağlubiyet nedir bilmeyen bu adamı mağlup etti.” (Temps)
“20 yılda Türkiye’de yeni bir zihniyet yaratmış olan bir adam öldü.” (Corriera Dille Sera)
“Onun hakiki büyüklüğünü zaman gösterecektir.” (Deutsche Allgemeine Zeitung)
1881-193∞