Günlük Arşiv: 14 Ekim 2017


Böyle Buyurdu Zerdüşt (Friedrich Nietzsche) Zerdüşt otuz yaşında yurdunu ve yurdunun gölünü bırakıp dağlara çıktı. Orada ruhunun ve yalnızlığının tadını çıkardı ve on yıl bundan bıkmadı. Ama en sonu gönlünde değişme oldu, – ve sabah tanla kalktı, güneşin karşısına geçti ve ona şöyle dedi: “Ey büyük yıldız! Aydınlattıkların olmasaydı, nice […]

Böyle Buyurdu Zerdüşt (Friedrich Nietzsche)


1
Bab-ı Esrar (Ahmet Ümit) Taşta kan vardı, gökyüzünde dolunay, bahçede toprak kokusu. Ürkütücü bir serinlik içind yüzüyordu ağaçlar. Kış güllerinin katmerlenme vaktiydi, nergislerin tazelenme demi. Yedi kişi girmişti bahçeye… Yedi öfkeli yürek, nefretin ele geçirdiği yedi akıl, yedi keskn bıçak. Yedi lanetli adam bahçenin sessizliğini yedi parçaya bölerek yürüdü kurbanlarının […]

Bab-ı Esrar (Ahmet Ümit)