Bir Jinekoloğun Gözünden Bacak Arasından Türkiye (Dr. Feraye Sünev Çokgürses & Kaan Arer) Jinekolog yazılır kadın doğumcu okunur.
Vatandaşım okudu mu, aşk kitapları okuyormuş. Bu satırları okuyunca ne bulacağınızı şimdiden bilin ki zamanınızı boşa harcamayın. Bu kitabın hamuru kadın, mayası ise ben. Her yaşta kadını çilesiyle, çaresizliğiyle a’dan z’ye tanıyan bir kadın doğum uzmanının kaleminden okuyacaksınız bu defa! Öyle şeyler anlatacağım ki, zaman zaman kanınız donacak, gözleriniz yaşaracak!
Eli hamurlu, lastiği çamurlu, bedenleri şalvarlı, yüreği burgulu, ayakları nasırlı kadınları anlatacağım. Ellerimle dokunduğum kadınları, kürtaj için gelen kadınların çilesini anlatacağım. Kimisi kurtulmak isterken yavrusundan, kimisinin nasıl da olmayan yavrusuna sarılmak istediğini anlatacağım.
Kitabın arkasındaki anlatımı yukarıda aktardım. İçinden de bir kaç bölüm aşağıda okuyabilirsiniz.
Komedyen Eddie Cortar’a, “Hastalanınca ne yapmak gerekir?” diye sorulduğunda: “Mutlaka doktora gidin demiş. Zira doktorun yaşaması gerek. Verdiği ilaçları da alın çünkü eczasının da yaşaması gerek. Fakat ilaçları sakın içmiye kalkmayın, zira sizin de yaşamanız gerek.” 🙂
Sekreterin arkasından kapı kanadını hışımla duvara çarparak odama giren kadının telaşla masaya abanmasını izliyorum. Kadın delirmiş gibi, zangır zangır titriyor. “Hocam burada olup olmadığınızı anlamak için yalnız geldim. Az sonra çocuklarımı getireceğim,” diyor ve aynı panikle odayı terk ediyor. “Çocuklarımı” derken neyi kastetti acaba diye düşünüyorum. Bu kadını tanıyorum bu arada. Bankaya uğradıkça sohbet ettiğim bir memure. Üstelik çocuk hekimi olmadığımı da biliyor. Neden ben peki? Annelerin “kuku”ları kızaran kız çocuklarını kaptıkları gibi jinekologa getirmelerine alışığım. İyi de bu çıldırmış hali neden? Meraktayım. Az sonra çeke çekiştire getirdiği iki kız çocuğuyla odamdalar. Fevkaladeden bir hal olduğunu anlıyorum ve bir yolunu bulup, çocuklara göstermeden işaret parmağımla susmasını istiyorum. Sekreter bu gibi durumlardaki beklentimi bildiği için çocukları dışarı alıyor. Küçük yaştaki çocukları bedensel ve ruhsal olarak örselememek adına muayene etmez, sadece dinlerim ve sekreterim de bunu bilir. Derken anne o zamana kadar tuttuğu gözyaşlarını bir anda salıveriyor. Sabah işe gitmiş ama bir müddet sonra, iki gündür devam eden migren ağrısına dayanamayıp izin alarak eve dönmüş. Çocukların uyanmış olacağını düşünerek odalarına girmiş ve girer girmez de acı tabloyla karşılaşmış.
Doğum, Tanrı’nın kadınlara bir lütfudur, gizdir. Allah bir suyun içine koymuş kurumasın diye, göbeğinden de anneye bağlamış beslensin diye. Anlayabilen ve anlatabilen yok. Doğum anındaki kayganlığı sağlayıp annenin bir an önce rahatlaması için üstüne bir de krem sürmüş. Aslında her kalem ayrı mucize.